Laatste week

14 nov. Op weg richting Mount Cook. Een stop gehouden bij de Mouraki Boulders. Dit zijn grote ronde stenen op het strand. Ze zijn zo geworden door miljoenen jaren erosie. Vervolgens door naar Oamaru. Hier bleek een feestweek te zijn. Jong en oud lopen dan verkleed in jaren 20 kledij en er zijn allerlei festiviteiten te doen. Dit alles speelt zich af in een aparte wijk, waar ook de winkels en huizen in stijl zijn. Je waant je even terug in de tijd. Tevens is in de rest van dit stadje nog mooie architectuur uit de victoriaanse tijd te bewonderen. Tegen het eind van de middag vertrekken we weer en besluiten net boven Omarama te overnachten.
15 nov. Wakker worden met het getik van de regen op 't dak, dus nog maar even ' n uurtje omgedraaid. Eind van de ochtend vertrokken richting Mount Cook (de hoogste en mooiste berg van NZ). Een stop gehouden bij het azuur blauwe meer Lake Pukaki. Helaas minder mooi van kleur vanwege de bewolking. In MC toch maar 'n korte wandeling gemaakt door de regen en vervolgens aan de warme chocomelk in ons koude klamme campertje :(
15 nov. Onwijs koude nacht achter de rug. Gelukkig scheen al vroeg de zon en was de temperatuur snel wat aangenamer. Na 't ontbijt de rugzakken op en naar de Hooker valley gewandeld, met constant mooi zicht op de besneeuwde Mount Cook. Er zijn hier in de loop der jaren heel wat bergbeklimmers verongelukt, waar nog 'n monument voor staat. In de paar uur dat wij gelopen hebben, telden we vijf lawines, waar we er één van zagen en de anderen hoorden. Aan het eind van de wandeling kwamen we bij de Hooker gletsjer en het meer uit, waar grote stukken ijs in drijven. De middag naar de bleu lakes (wat tegenwoordig green lakes zijn door de regenval) gelopen en the Tasman Lake bij de gelijknamige gletsjer, die helemaal zwart ziet door al 't gruis wat erop ligt.
Eind van de middag verkassen we naar het zuidelijkste puntje van Lake Pukaki. Dit meer heeft vandaag, door het zonnige weer een ongelofelijke turkooizen kleur. Je zou denken dat iemand er potten licht blauwe inkt in gegooid heeft. Alle weggebruikers duiken dan ook om de haverklap de berm in om plaatjes te schieten. (Alie, net als bij de rode bollenvelden). De camperplek aan het meer is super mooi!
16 nov. De dag begon zonnig, maar helaas, hoe meer we richting Christchurch rijden hoe regenachtiger het wordt en dat blijft 't de rest van de dag. Dan maar kilometers maken en bij Mount Hutt een camping opgezocht aan de rivier.
17 nov. Gelukkig weer een zonnetje! In plaats van de treinrit over Arthurs Pass, besluiten we met de camper de rit er naar toe te doen. Het is de moeite waard, want de smalle kronkelende weg de bergen in is erg mooi. Bij het dorpjeé zelf maken we een wandeling, waar weer de nodige traptreden in gemaakt zijn. Goed voor de conditie zullen we maar denken. Bij de parkeerplaats en terrassen zijn de Kea's (soort papegaai achtige vogel) goed vertegenwoordigt. Ze schooieren om eten en als je niet oppast zitten ze op je bord. We rijden de zelfde weg vast 'n stukje terug en onderweg vinden we een plek om te overnachten en waar we nog even van de zon kunnen genieten.
18 november
Bij Arthurs Pass een behoorlijke steile klim gelopen naar de top tot 1200 meter. Vandaar uit een mooi uitzicht op de omliggende bergen. S'middags richting Christchurch waar we eens een keer overnacht hebben op een camping aan de rand van de stad. De stad viel ons behoorlijk tegen. Het is één grote bouwput na de aardbeving van 2011. Geen leuke pleintjes met terrasjes. Hier kwamen we ook weer het leuke Nederlandse stel tegen Peter en Claudia. Gezellig samen wat gegeten daar. S'avonds nog snel de was gedaan. Volgende dag eerst een tijdje met Sander gebeld en daarna door naar Akaroa een erg leuk plaatje op het schiereiland Peninsula, gesticht door de Fransman Jean François Langlois. Eindelijk een dorpje naar ons zin, gezellige winkeltjes en veel terrasjes. We blijven hier zeker een nachtje staan. We lopen nog wel te dubben of we nog naar Kaikoura gaan om walvissen te spotten, dit is wel weer 400 km heen en terug De kans dat de boot niet vaart ivm te veel wind is vrij groot, dus we zien dit nog even aan.
21 nov. Vanmorgen Akaroa bekeken en een zeiltocht voor de middag geboekt. Dat bleek een goede keus, want in tegenstelling met de catamaran die hier ook vaart voor dolfijnen en pinguïns spotten en vol zit met busladingen chinezen, waren wij inclusief de schipper, met z'n vieren. Er stond een heerlijk briesje, dus perfect zeilweer. Natuurlijk kregen we stuur en zeil uitleg, instructies en vertelde Ray de nodige anekdotes onderweg met veel humor.
Nadat we een eind de baai uit waren, zagen we diverse Hector dolfijnen, 'n blauwe pinguïn, 'n zeehond en wat shags. Op de terugweg het echte zeilwerk, halve wind, waarbij de gangboorden het water raakten. Heerlijk!
22 nov. Toch maar de whalewatch geboekt in Kaikoura, we hebben tenslotte nog drie dagen. Daarna de dag gestart met een boswandeling hier bij het dorp. Vervolgens aan het begin van de middag in de camper gestapt en naar Kaikoura vertrokken.
23 nov. Overnacht bij een stel die een Ierse pub in de middle of nowhere hebben, met mooi aangelegde tuin, inclusief beelden en 'n flinke lap grond, waar ze paarden op hebben lopen en waarvan 'n een deel gratis en voor niets voor camperaars is.
Voor 9.30 uur hadden we de boot besproken. De zon scheen volop en geen wind, maar net als bij Frans Jozef zegt dit niet zoveel, want het gaat om de weersvoorspellingen op het water. Ze houden het spannend, want pas om 9.20 uur was er toestemming dat we het water op konden. Met 'n catamaran in hoge snelheid over het water de Pacific Ocean op. Zodra er een sperm walvis (20 tot 25 m. lang)of dolfijnen in zicht waren konden we naar buiten het dek op. Geweldig! Wat 'n mooi gezicht zo 'n kolossaal beest. Samen met nog diverse dolfijnen, 'n albatros en wat zeehonden was het een zeer geslaagde tour.
In de middag een wandeling gemaakt langs de kust, waar het wemelt van de zeehonden. Die kolonie heeft wel een héél mooi stukje kust opgeëist!
Eind van de middag rijden we terug naar Lincoln , waar we met Claudia en Peter uit eten gaan. Morgen vertrekken zij naar Australië en voor ons is het de laatste dag om nog even van het heerlijke weer hier te genieten en in te pakken, om dan vervolgens woensdagochtend de camper in te leveren. Om 11.00 uur stappen we in het vliegtuig en hopen na een prachtige reis donderdagmorgen weer op Schiphol te staan.

Leuk dat jullie ons gevolgd hebben en dank voor de reactie's. Tot gauw.
Liefs, Rien en Marian