Van Noord naar Zuid
Door: Marian
Blijf op de hoogte en volg Marian
27 Oktober 2015 | Nieuw Zeeland, Marahau
19 okt. Gisteravond en vanmorgen met het thuisfront geskypt. Fijn om even te zien en te horen :-). Hierna zijn we naar Turangi gereden en hebben de Tongariro crossing wandeling geregeld en de overtocht naar het Zuider eiland.
Volgens onze camper app zou er een prachtige vrije camperplek zijn
vlak bij de start van de Tongarino. Deze bleek echter midden in het
bos waar je nooit meer terug gevonden zou worden als er iets zou
gebeuren. We zijn niet bang uit gevallen, maar dit durfden we toch
niet aan. Op de meeste plekken zie je hier sowieso s'nachts geen hand voor ogen maar daardoor wel 'n mooie sterrenhemel.
Uiteindelijk naar 'n camping gegaan.
20 okt. Vroeg uit de veren! Om 7.10 uur werden we opgehaald met 'n
busje en naar het beginpunt van de Tongariro alpine crossing gebracht.
Dit is één van de tien mooiste wandelingen ter wereld (19km). Die
MOETEN we doen! In het begin is het nog lekker makkelijk wandelen, tot we bij de Devil's Staircase komen. Héél fijn voor de kuiten ;-).
Daarna boven op de berg met een gure harde wind waar het vriest en
ijzig koud was, over de besneeuwde hoogvlakte waar het jammer genoeg ook wat mistig was. Vervolgens over de rand van de krater. Hangen tegen de wind en op passen dat we niet weg geblazen worden! De wandeling gaat verder over losse stenen en fijne lava, weer wat dalen en nogmaals stijgen in de sneeuw. Uiteindelijk kunnen we bij het dalen onszelf langzamerhand uit gaan pellen, totdat we op het laatst in een t-shirtje kunnen lopen in de zon :-).
Terug op de camping even lekker in de hotpool om onze spieren te
verwennen. Geweldige dag!
21 okt. Vrij lange rit, maar mooie route naar Wellington. Plekje
gevonden aan de haven.
22 okt. Vanmorgen uitgeslapen. Vannacht geen oog dicht gedaan en
liggen schudden in ons campertje door de stormachtige wind in plaats van de aardbevingen, waar Wellington om bekend staat (jawel
Groningers ook hier schijnen ze dagelijks voor te komen). We dachten
werkelijk elk moment om te waaien :-(
Na ontbijt en 'n flinke bak koffie, op naar het centrum. Bezoek aan
het Te Papa museum, een must hier in Wellington. Ongelofelijk hoe
groot dat is! Je kunt hier dagen door brengen als je wilt. Dat zijn we
niet van plan, dus zoeken we de verdiepingen uit over de Maori
cultuur. We hadden zo onderweg al het nodige gezien, maar dit was een mooie aanvulling.
Verder al wandelend door de stad naar het regeringsgebouw, waar we
even in de commissiekamer op de publieke tribune mochten zitten, om een debat van het parlement bij te wonen en vooral de zaal te
bewonderen. Alweer een dag om!
23 okt. Wederom maar even naar 'n vestiging van Jucy hier 2 km verderop, omdat de huishoudaccu toch niet goed oplaadt, gelukkig kunnen ze 't probleem verhelpen, maar zijn we de ochtend daar zoet mee.
Ondanks het buiige weer pakken we de Cable car in de stad en wandelen door de botanische tuin terug naar het centrum. Volop bloeiende, bijzondere planten te zien hier. Helaas begint het steeds meer te gieten onderweg. Beneden aangekomen duiken we de bibliotheek in om nog wat dingen te regelen op de mail en kunnen dan nog net 'n uurtje doorbrengen in het Te Papa museum.
De wind is in de loop van de dag alweer aardig toegenomen. Dat belooft wat morgen met overvaren.
24 okt. Ongelofelijk! 7.00 uur, de zon schijnt en bijna geen wind :-).
Ik zou bijna denken dat 'n paar mensen een schietgebedje voor mij
gedaan hebben, want ik word heel vaak zeeziek op schepen.
9.00 vertrek met de Interislander ferry. Ze varen niet de kortste
route, maar maken er een minicruise van. Waar voor je geld! Het
laatste stuk gaat tussen de eilandjes van Marlborough sound door, wat ons erg doet denken aan de Noorse fjorden. We rijden langs de mooie kustweg naar Metapu Bay, een paradijselijk plekje aan zee en genieten daar de rest van de dag van de zon en het prachtige uitzicht.
25 okt. We konden vanmorgen maar moeilijk afscheid nemen van deze paradijselijke plek. We kregen nog even onderricht in vogels door twee dames die hier ook stonden en in ' t bezit waren van verrekijkers waarmee ze vogels spotten.
We hadden al heel vaak een apart geluid gehoord en dat bleken tui's te zijn. Eind van de ochtend vertrokken we dus pas naar Motueaka.
Onderweg zouden we bij Havelock mosselpot gaan eten, want die moeten hier super lekker zijn hadden we gehoord. Wat 'n lekker maaltje! Megagrote en smakeIijke mosselen in een groene schelp.
In Motueka de avond doorgebracht met 'n jong stel die 7 maanden aan het reizen zijn. Morgen gaat hij hier vlakbij skydiven. Misschien gaan we even kijken.
26 okt. Vannacht slecht geslapen door jeuk veroorzaakt door de
sandflies. Weer een prachtige dag, strak blauwe lucht en vrijwel geen
wind.
Plan is om naar Marahau te rijden voor 'n wandeling en misschien
kayakken in het Abel Tasman NP. Eerst even langs het vliegveld, waar
Peter al vroeg gaat skydiven. Om een lang verhaal kort te
houden............ de filmpjes die daar afgedraaid worden en het
enthousiasme van Peter en Claudia, doet ons besluiten om ook te gaan.
Om 13.00 uur kunnen we na 'n korte voorlichtingsfilm ons in een
overall hijsen en het vliegtuigje in met z'n negenen. In het kwartier
vliegen om op de hoogte van 4,5 km te komen is het uitzicht al
prachtig. Het is hoog water, dus de zon schittert in de vele
riviertjes en de zee is blauwer dan blauw. Onderweg zijn we inmiddels allemaal aan 'n instructeur geketend. We zijn maar erg vriendelijk tegen ze, want ZIJ hebben de parachute :-P
In de deuropening is het uitzicht nog tien keer zo mooi! Er is geen
tijd voor angst, want voor je 't weet springt de instructeur naar
buiten en wat je dan voelt is niet te beschrijven! Met 200 km.p u.
naar beneden, waanzinnig uitzicht en veel wind, totdat na 50 sec. de
parachute open gaat en je op je gemak alles nog eens goed om je heen kunt bekijken. Wat een ervaring! (Hans en Yvonne, ook echt wat voor jullie)
Rien z'n evenwichtsorgaan was daarna wel behoorlijk van slag, maar dat mocht de pret niet drukken en mensen kijken ons sinds vanmiddag soms zo raar aan. Vinden jullie ons ook zo veranderd na het skydiven? ;-)
27 okt. Vanmorgen naar Marahau gereden en 's middags met een watertaxi in het Abel Tasman NP gevaren. Zeehonden en soort mini pinguïns gezien! Afgezet op een van de vele strandjes en vier uurtjes wandelend terug naar de camping. Helaas het laatste half uur
overvallen door een flinke plensbui.
We hopen dat jullie met plezier onze blog lezen. Wij vinden het in
ieder geval leuk om af en toe wat van jullie te horen. Liefs Rien en
Marian
Volgens onze camper app zou er een prachtige vrije camperplek zijn
vlak bij de start van de Tongarino. Deze bleek echter midden in het
bos waar je nooit meer terug gevonden zou worden als er iets zou
gebeuren. We zijn niet bang uit gevallen, maar dit durfden we toch
niet aan. Op de meeste plekken zie je hier sowieso s'nachts geen hand voor ogen maar daardoor wel 'n mooie sterrenhemel.
Uiteindelijk naar 'n camping gegaan.
20 okt. Vroeg uit de veren! Om 7.10 uur werden we opgehaald met 'n
busje en naar het beginpunt van de Tongariro alpine crossing gebracht.
Dit is één van de tien mooiste wandelingen ter wereld (19km). Die
MOETEN we doen! In het begin is het nog lekker makkelijk wandelen, tot we bij de Devil's Staircase komen. Héél fijn voor de kuiten ;-).
Daarna boven op de berg met een gure harde wind waar het vriest en
ijzig koud was, over de besneeuwde hoogvlakte waar het jammer genoeg ook wat mistig was. Vervolgens over de rand van de krater. Hangen tegen de wind en op passen dat we niet weg geblazen worden! De wandeling gaat verder over losse stenen en fijne lava, weer wat dalen en nogmaals stijgen in de sneeuw. Uiteindelijk kunnen we bij het dalen onszelf langzamerhand uit gaan pellen, totdat we op het laatst in een t-shirtje kunnen lopen in de zon :-).
Terug op de camping even lekker in de hotpool om onze spieren te
verwennen. Geweldige dag!
21 okt. Vrij lange rit, maar mooie route naar Wellington. Plekje
gevonden aan de haven.
22 okt. Vanmorgen uitgeslapen. Vannacht geen oog dicht gedaan en
liggen schudden in ons campertje door de stormachtige wind in plaats van de aardbevingen, waar Wellington om bekend staat (jawel
Groningers ook hier schijnen ze dagelijks voor te komen). We dachten
werkelijk elk moment om te waaien :-(
Na ontbijt en 'n flinke bak koffie, op naar het centrum. Bezoek aan
het Te Papa museum, een must hier in Wellington. Ongelofelijk hoe
groot dat is! Je kunt hier dagen door brengen als je wilt. Dat zijn we
niet van plan, dus zoeken we de verdiepingen uit over de Maori
cultuur. We hadden zo onderweg al het nodige gezien, maar dit was een mooie aanvulling.
Verder al wandelend door de stad naar het regeringsgebouw, waar we
even in de commissiekamer op de publieke tribune mochten zitten, om een debat van het parlement bij te wonen en vooral de zaal te
bewonderen. Alweer een dag om!
23 okt. Wederom maar even naar 'n vestiging van Jucy hier 2 km verderop, omdat de huishoudaccu toch niet goed oplaadt, gelukkig kunnen ze 't probleem verhelpen, maar zijn we de ochtend daar zoet mee.
Ondanks het buiige weer pakken we de Cable car in de stad en wandelen door de botanische tuin terug naar het centrum. Volop bloeiende, bijzondere planten te zien hier. Helaas begint het steeds meer te gieten onderweg. Beneden aangekomen duiken we de bibliotheek in om nog wat dingen te regelen op de mail en kunnen dan nog net 'n uurtje doorbrengen in het Te Papa museum.
De wind is in de loop van de dag alweer aardig toegenomen. Dat belooft wat morgen met overvaren.
24 okt. Ongelofelijk! 7.00 uur, de zon schijnt en bijna geen wind :-).
Ik zou bijna denken dat 'n paar mensen een schietgebedje voor mij
gedaan hebben, want ik word heel vaak zeeziek op schepen.
9.00 vertrek met de Interislander ferry. Ze varen niet de kortste
route, maar maken er een minicruise van. Waar voor je geld! Het
laatste stuk gaat tussen de eilandjes van Marlborough sound door, wat ons erg doet denken aan de Noorse fjorden. We rijden langs de mooie kustweg naar Metapu Bay, een paradijselijk plekje aan zee en genieten daar de rest van de dag van de zon en het prachtige uitzicht.
25 okt. We konden vanmorgen maar moeilijk afscheid nemen van deze paradijselijke plek. We kregen nog even onderricht in vogels door twee dames die hier ook stonden en in ' t bezit waren van verrekijkers waarmee ze vogels spotten.
We hadden al heel vaak een apart geluid gehoord en dat bleken tui's te zijn. Eind van de ochtend vertrokken we dus pas naar Motueaka.
Onderweg zouden we bij Havelock mosselpot gaan eten, want die moeten hier super lekker zijn hadden we gehoord. Wat 'n lekker maaltje! Megagrote en smakeIijke mosselen in een groene schelp.
In Motueka de avond doorgebracht met 'n jong stel die 7 maanden aan het reizen zijn. Morgen gaat hij hier vlakbij skydiven. Misschien gaan we even kijken.
26 okt. Vannacht slecht geslapen door jeuk veroorzaakt door de
sandflies. Weer een prachtige dag, strak blauwe lucht en vrijwel geen
wind.
Plan is om naar Marahau te rijden voor 'n wandeling en misschien
kayakken in het Abel Tasman NP. Eerst even langs het vliegveld, waar
Peter al vroeg gaat skydiven. Om een lang verhaal kort te
houden............ de filmpjes die daar afgedraaid worden en het
enthousiasme van Peter en Claudia, doet ons besluiten om ook te gaan.
Om 13.00 uur kunnen we na 'n korte voorlichtingsfilm ons in een
overall hijsen en het vliegtuigje in met z'n negenen. In het kwartier
vliegen om op de hoogte van 4,5 km te komen is het uitzicht al
prachtig. Het is hoog water, dus de zon schittert in de vele
riviertjes en de zee is blauwer dan blauw. Onderweg zijn we inmiddels allemaal aan 'n instructeur geketend. We zijn maar erg vriendelijk tegen ze, want ZIJ hebben de parachute :-P
In de deuropening is het uitzicht nog tien keer zo mooi! Er is geen
tijd voor angst, want voor je 't weet springt de instructeur naar
buiten en wat je dan voelt is niet te beschrijven! Met 200 km.p u.
naar beneden, waanzinnig uitzicht en veel wind, totdat na 50 sec. de
parachute open gaat en je op je gemak alles nog eens goed om je heen kunt bekijken. Wat een ervaring! (Hans en Yvonne, ook echt wat voor jullie)
Rien z'n evenwichtsorgaan was daarna wel behoorlijk van slag, maar dat mocht de pret niet drukken en mensen kijken ons sinds vanmiddag soms zo raar aan. Vinden jullie ons ook zo veranderd na het skydiven? ;-)
27 okt. Vanmorgen naar Marahau gereden en 's middags met een watertaxi in het Abel Tasman NP gevaren. Zeehonden en soort mini pinguïns gezien! Afgezet op een van de vele strandjes en vier uurtjes wandelend terug naar de camping. Helaas het laatste half uur
overvallen door een flinke plensbui.
We hopen dat jullie met plezier onze blog lezen. Wij vinden het in
ieder geval leuk om af en toe wat van jullie te horen. Liefs Rien en
Marian
-
30 Oktober 2015 - 17:35
Mieke :
Wat een belevenissen, klinkt goed. Vooral dat skydiven.....Lees met plezier jullie blog. Genieten maar! Lieve groet, Mieke -
30 Oktober 2015 - 18:31
Wim En Marianne:
Heel leuk om te lezen wat jullie allemaal doen. Ondanks dat het al weer 20 jaar geleden is dat wij er waren, komen er toch ook weer herinneringen boven wat wij toen hebben gedaan, en nu door jullie ook gedaan worden. Sandlies zitten overal langs de kust. Wij hadden er vooral bij de Pancake rocks last van. Heel veel plezier verder en we blijven jullie volgen.
groetjes van Wim en Marianne -
30 Oktober 2015 - 19:55
Marja:
Met heel veel plezier lees ik jullie ervaringen. Sportief en avontuurlijk zeg!! Echt iets voor jullie.
Ga zo door met genieten van jullie reis.
Liever groet,
Marja -
31 Oktober 2015 - 08:56
Cees & Joke:
Leuk jullie reisverslagen, zag nu ook dat er veel miste de keren dat ik ze gelezen had. Dus nu wat meer werk maar erg leuk.
En skydiven doe ik jullie niet naar na ondanks dat ik geen hoogte vrees heb.
Jullie hebben al erg veel beleeft en gezien in de tijd dat jullie weg zijn.
En genieten van alles.
Hier gaat alles zijn gangetje, nog steeds erg rustig in jullie huis, dus gaat goed neem ik aan.
Mensen geniet de komende tijd nog, en ik kijk weer uit naar jullie volgende verslag.
Groetjes van jullie buurtjes.
-
31 Oktober 2015 - 17:29
Mark:
Wat?!? Hebben jullie geskydived? Super vet. Ik dacht dat dat alleen iets was voor jonge mensen :P
Nee hoor zonder dollen, super vet. Ik ben wel jaloers als ik dat allemaal mag lezen.
Ik heb het idee dat het weer daar wel erg wisselvallig is, lijkt een beetje op Nederland. Je weet dus niet waar je aan toe bent. Maar dat houdt het ook spannend. ;)
Geniet ervan!
XX Mark -
04 November 2015 - 10:05
Yvonne Boots-de Groot:
Wat een heerlijke reis, zo mooi dat jullie dat allemaal mogen beleven! Ben wel een ietsiepietsie jalours ;-)
Leuk om jullie verhalen te lezen. Geniet nog maar lekker!
Groetjes Yvonne en Mark -
04 November 2015 - 13:37
Dirk:
Prachtig verhaal van jullie.
Groeten van Dirk
-
04 November 2015 - 16:27
Nelleke:
Hoi Rien en Marian,
Nu de complete versie van de verslagen gelezen, wat een avontuur en heerlijk sportief! Cor wil eens een keer naar Canada, maar nu ik dit allemaal lees wordt het misschien nog dobbelen :)
Heel veel plezier verder en we zullen het ma ook weer laten lezen (afgelopen weekend waren we met de camper weg, is ze niet bij ons geweest)
P.S. de foto's zijn voor ons niet meer zichtbaar....
Liefs van ons allemaal -
04 November 2015 - 18:34
Geert En Hans:
Hoi, We volgen jullie belevenissen. Leuk om alles te lezen.
Groetjes Geert en Hans -
08 November 2015 - 09:11
Jaap En Joke:
We lezen met spanning, afgewisseld door verbazing en soms angst (zijn ze nou helemaal.........?) jullie verslagen. Wat een enerverende vakantie! We genieten met jullie mee. Jullie zijn nu ruim over de helft van de vakantietijd. Hopen dat jullie nog veel genieten en gezond en welk weer thuis komen.
Groeten uit een relatief warm en aangenaam Katwijk. Jaap en Joke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
